Torasik omurganın osteokondrozunun tedavisi

Torasik omurgadaki dejeneratif disk hastalığı (osteokondroz), diğer omurgalara göre nispeten nadir görülen bir durumdur. Bunun nedeni, göğüs kafesinin torasik omurları stabilize etmesi, omurganın geri kalanında olduğu gibi hareketi ve sürekli bükülme ve uzamadan kaynaklanan yaralanmayı sınırlamasıdır. Torasik omurgada osteokondroz gelişirse, çoğu zaman gelişimi travma ile ilişkilidir.

Disk bölgesindeki dejenerasyon, yıkım ve iltihaplanma, sorunun ciddiyetine bağlı olarak çeşitli semptomlara neden olabilir. Disk patolojisi, sırtta hareket açıklığında azalma, interkostal boşluğa yayılabilen sırt ağrısı, uyuşma, karıncalanma, kas spazmı veya bu semptomların belirli kombinasyonları gibi semptomlara yol açabilir. Torasik bölgede osteokondrozun en yaygın belirtileri T8-T12 seviyesinde ortaya çıkar. Kural olarak, torasik bölgede osteokondrozun belirtileri şunlardır: çıkıntı, diskin ekstrüzyonu, sekestrasyonlu fıtıklaşmış disk, spondilolistezis.

Torasik omurganın osteokondrozunun tedavisi çoğunlukla konservatiftir, ancak omuriliğin sıkışması gibi komplikasyonların varlığında cerrahi tedavi mümkündür.

Osteokondroz (dejeneratif disk hastalığı) aslında bir hastalık değil, disklerde ilerleyici aşınma ile ilişkili ilerleyici değişiklikleri ve disk dejenerasyonuna ikincil semptomların gelişimini tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Diskin dejenerasyonu normal bir evrimsel süreçtir, ancak bazı durumlarda dejenerasyon süreci, örneğin travma, aşırı kullanım ve skolyoz gibi kas-iskelet dengesizlikleri sonucu hızlanabilir. Disk dejenerasyonu başlı başına bir sorun değildir, ancak bununla ilişkili koşullar ileri semptomların gelişmesine yol açabilir.

Disk dejenerasyon aşamaları

Disk dejenerasyonunun ilerlemesi aşağıdaki aşamalara ayrılabilir:

disfonksiyon

• Annulus fibrosus bölgesinde, omurganın ilgili seviyesinde faset eklemlerinin tahrişi ile yırtılmalar mümkündür.
• Eklem hareketliliği kaybı, lokal sırt ağrısı, kas spazmı ve gövde hareketliliğinde, özellikle ekstansiyonda kısıtlamalar.

istikrarsızlık

• Dehidrasyon ve disk yüksekliğinde azalma olan bir disk tarafından sıvı kaybı. Faset eklemlerde ve kapsüllerde güçsüzlük gelişerek instabiliteye yol açabilir.
• Hasta, ateş eden bir ağrı, omurganın düzleşmesi ve gövdedeki hareket aralığında keskin bir azalma yaşayacaktır.

yeniden stabilizasyon

• İnsan vücudu, belirli bir dereceye kadar omurgayı stabilize etmeye yardımcı olan osteofitler şeklinde ek kemik oluşumları oluşturarak dengesizliğe tepki verir. Ancak aşırı kemik oluşumu spinal stenoza yol açabilir.
• Sırt ağrısı genellikle azalır, ancak daha az yoğun kalır. Bazı kişilerde stenoz benzeri semptomlar gelişebilir.

Nedenler

• Vücuttaki evrimsel değişiklikler, disk dejenerasyonunun en yaygın nedenidir. Vücut yaşlandıkça, diskler yavaş yavaş sıvı kısımlarını kaybeder ve susuz kalır. Diskler daralmaya ve yüksekliklerini kaybetmeye başlar, bu da şok ve stresi emme yeteneklerini bozar.
• Diskin dış halka şeklindeki lifli yapıları çatlamaya ve yırtılmaya başlayarak diskin duvarlarını zayıflatabilir.
• Sigara içen, obez olan ve yorucu faaliyetlerde bulunan kişilerin disk dejenerasyonu yaşama olasılığı daha yüksektir.
• Düşme veya darbe nedeniyle omurganın veya diskin yaralanması dejenerasyon sürecini tetikleyebilir.
• Fıtıklaşmış bir disk, disk dejenerasyonunun gelişimini başlatabilir.
• Kasların aksine, disklerin kanlanması minimum düzeydedir, bu nedenle onarıcı kapasiteleri yoktur.

Belirtiler

Torasik omurganın osteokondrozu ile ilişkili semptomlar, bu sürece dahil olan yer ve yapılara bağlı olacaktır. Torasik omurgadaki disklerin dejenerasyonu sırtı, kürek kemiğinin altındaki alanı veya kaburgalar boyunca etkileyebilir.

• Torasik omurganın dejeneratif disk hastalığı olan birçok hastada semptomlar olmayabilir.
• Kaburgalara ışınlama olan / olmayan kronik göğüs ağrısı.
• Sinir sıkışmasının olduğu durumlarda uyuşma, karıncalanma veya parestezi gibi duyusal değişiklikler.
• Torasik sırtta kas spazmı ve duruş değişiklikleri.
• Özellikle yana doğru dönerken veya bükülürken gövdeyi hareket ettirme kabiliyetinde azalma ile hareket açıklığı kaybı.
• Uzun süre oturmak sırt ağrısına ve kollarda ağrıya neden olabilir.
• Ağırlık kaldırma ve kolları başınızın üzerinde kaldırma zorluğu.
• Daha sonraki aşamalarda, alt ekstremitelerde güçsüzlük ve hareketlerin koordinasyonunun kaybolmasına yol açan spinal stenoz gelişebilir. Bu durumlarda ameliyat gerekecektir.

teşhis

Kapsamlı bir muayeneye ek olarak, doktor teşhisin doğrulanması için aşağıdaki testleri isteyebilir:

• Röntgen,eklem dejenerasyonu, kırıklar, kemik malformasyonları, artrit, tümörler veya enfeksiyon olup olmadığını belirlemeye yardımcı olur.
• MRdisklerin, omuriliğin ve sinir köklerinin görselleştirilmesi dahil olmak üzere yumuşak dokulardaki morfolojik değişiklikleri belirlemek için.
• CT taramaomurga yapılarının kesit görüntülerini sağlayabilen bir tarama.
• EMG,Bu tanı yöntemi, sinirlerdeki hasarı ve hasarın seviyesini belirlemek için kullanılır.
• miyelogramKural olarak, bu araştırma yöntemi, kökler ve omurilik üzerindeki etki derecesindeki morfolojik değişiklikleri netleştirmek ve cerrahi müdahaleyi planlamak için gereklidir.

tedavi

Torasik omurganın osteokondrozunun tedavisi, durumun ciddiyetine bağlı olacaktır.

Akut ağrı sendromunun tedavisi:

• Dinlenme: Ağrıya neden olan aktivitelerden kaçının (eğilme, kaldırma, burulma, burulma veya geriye doğru uzanma).
• İltihabı azaltan ilaçlar (anti-inflamatuar ilaçlar ve ağrı kesiciler).
• Akut vakalarda buz spazmı giderebilir, ağrıyı hafifletebilir.
• Isıya yerel maruz kalma, ağrıyı ve kas gerginliğini hafifletmeye yardımcı olabilir.
• Osteokondroz ile ilişkili biyomekanik bozuklukları ortadan kaldırmak ve eklem hareketliliğini, omurganın normal konfigürasyonunu, duruşunu ve hareket açıklığını iyileştirmek için hafif jimnastik egzersizleri.
• Torasik omurganın faset eklemleri ve kasları üzerindeki stresi azaltmak için bir korse kullanılması gerekebilir.
• Kortikosteroidler, orta ila şiddetli vakalarda iltihabı azaltmak için kullanılır.
• Doğrudan hasarlı disk alanına epidural enjeksiyonlar.

Hafif vakalarda topikal soğuk algınlığı ve ilaç kullanımı ağrıyı gidermek için yeterli olabilir. Ağrının giderilmesinden sonra egzersiz tedavisi (fizik tedavi) ve sırt kaslarını germe ve güçlendirme egzersizleri önerilir. Semptomların tekrarını önlemek için normal aktiviteye dönüş kademeli olmalıdır.

Torasik omurganın osteokondrozunun tedavisinde ana konservatif yöntemler

İlaç tedavisi

Torasik omurganın osteokondrozunun tedavisinde, özellikle akut ağrı sendromunda ilaç kullanmanın görevi, ağrıyı, iltihabı ve kas spazmını azaltmaktır.

• Hafif ila orta şiddette ağrı için OTC ilaçları.
• Diğer tedavi yöntemleriyle kontrol edilemeyen yoğun ağrı için narkotik analjezikler.
• Akut kas spazmını azaltmak için kas gevşeticiler.
• Reçeteli analjezikler.
• Faset eklem enjeksiyonları, blokajlar veya epidural enjeksiyonlar gibi enjeksiyonlar. Bunlar, lokal inflamasyonu azaltmak için kortikosteroidlerin belirli alanlara enjekte edilmesini içerebilir.
• Yumuşak doku masajı, bir uzman tarafından gerçekleştirilen eklemlerin gerilmesi ve mobilizasyonu dahil olmak üzere manuel terapiler, torasik omurgadaki geometriyi, hareketliliği ve hareket açıklığını iyileştirir. Mobilizasyon tekniklerinin kullanılması da ağrının modüle edilmesine yardımcı olur.
• Sırt ve karın kaslarını hareket aralığını düzeltmek ve güçlendirmek, diskler ve sırt üzerindeki stresi desteklemek, stabilize etmek ve azaltmak için germe ve kas güçlendirme egzersizleri dahil olmak üzere egzersiz terapisi (terapötik egzersizler). Bir egzersiz programı, özellikle ağırlık veya ağırlıkla yapılan egzersizler, ağrı, kas spazmı ve inflamasyon azaldıktan sonra başlatılmalıdır. Yanlış seçilmiş bir egzersiz programı semptomları ağırlaştırabilir. Bu nedenle egzersiz seçimi mutlaka bir egzersiz terapisi doktoru ile yapılmalıdır.
• Duruşu iyileştirmek, stabiliteyi yeniden sağlamak için nöromüsküler yeniden eğitim, hastaya hasarlı diskleri ve omurgayı korumak için doğru hareket biyomekaniklerini öğretir.
• Ultrason, elektrik stimülasyonu ve soğuk lazer kullanımı dahil olmak üzere fizik tedavi, omurga yapılarının ağrı ve iltihaplanmasını azaltmaya yardımcı olur.
• Omurga üzerindeki stresi azaltmak için kas güçlendirme, germe ve stabilizasyon egzersizleri ve yaşam tarzı değişiklikleri dahil ev egzersiz programları.
• Akupunktur. Bu tedavi yöntemi, duyu bozukluklarının varlığında veya iletimi yeniden sağlamak ve ağrıyı azaltmak için kullanılabilir.

cerrahi tedaviler

Torasik diskin torasik omurgasında bulunan çoğu fıtık ameliyatsız başarıyla tedavi edilebilir. Bununla birlikte, torasik omurganın osteokondrozunun konservatif tedavisi etkisiz olduğunda, özellikle hasta aşağıdaki semptomlardan bazılarına sahipse ameliyat önerilebilir:

• Artan radiküler ağrı.
• Artan ağrı ve sinir hasarı.
• Kas zayıflığında gelişme veya artış.
• Artan uyuşukluk veya parestezi.
• Bağırsak ve mesane fonksiyonunun kontrolünün kaybı.

Disk dejenerasyonu ile ilişkili en yaygın cerrahi, diskin bir insizyon yoluyla çıkarıldığı diskektomidir. Bununla birlikte, osteokondroz ve disk dejenerasyonu vakalarında önerilebilecek birkaç cerrahi prosedür vardır. Cerrahi yöntemin seçimi semptomların nedenine bağlıdır. Temel cerrahi teknikler - foraminotomi, laminotomi, spinal laminektomi, spinal dekompresyon ve spinal füzyonu içerir.

tahmin

Torasik omurganın osteokondrozu ile ilgili problemlerin çoğu ameliyat olmadan çözülebilir ve insanlar normal işlerine dönerler. Torasik omurgada anatomik sertlik nedeniyle osteokondroz diğer kısımlara göre daha az gelişir. Tedavi süresi, kural olarak, 4-12 haftayı geçmez ve semptomların ciddiyetine bağlıdır. Hastaların germe, kuvvetlendirme ve stabilize edici egzersiz programına devam etmesi gerekir. İyi uzun vadeli prognoz, uygun hareket ve vücut mekaniğinin kullanılmasını ve omurga sağlığını korumanın öneminin farkında olmayı gerektirir.